Ey Ruhumun Resmini S/üzen Sevgili
Hadi bu gün g/özlerinle g/ör beni
Nefsim elinde olan Allah’a hamd olsun ki; böylesi bir haslet vermiþ
Yýkmam yýkýlsam da duvarlarýný
Kýrmam kýrýlsam da kýranlarýmý
Yok, fýtratýmda nefret s/üzülür ruhumda sýzý(m)
Görmem kusur kimsede varsa bir hata; kendimde!
Sormam hesap, hesap yeri mahþerde!
Ey ruhumun resmini s/üzen sevgili
K/aralama bende beyaz’a düþen tuvali
Ne resimler gördü bu gözler
Ressamý çizdiðinden bi haber
Ne þarkýlar duygu bu ruhum
Söyleyenin de hayat bulduðum
Ne þiirler okudu bu dilim
Kan sýzarken leblerim
Söylemez yine de kariye; ne yüreðim ne kalemim!
Ve düþer dolu bulutlardan bereket topraðým ýslanýr
Üþür boðazýmda düðümlenen kelimeler
Yangýnlar harlanýrken sayfalarým da
Üzülme!
Ey fani sevgili;
Çizilen yol bu aþan var y/aþamayan var
Zayýf deðil mizacým
’Kükremiþ sel gibiyim bendimi çiðner t/aþarým’
Kader yolum da bir daha önüme çýkma
Merhametim çok gururumu hiçe sayarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.