Son hýçkýrýkta bitti bayým geç kaldýnýz Üryan duygularý topraða gömmüþler Ense týraþýnýz sapkýn kesilmiþ Topraðý öpseniz de güruh yalnýzlýðýnýzda Bir damla yokluðunuzu mahþerinize sermiþler.
Derinti sýzýlarýnýz týrnak arasýnda keyfe kederken Kaþýmak vardý en onmaz yaralarý Kahve molasý dudaðýnýzda Kitle imha silahý uçuk zonklamasý dokunur Yarýsý kýrlaþmýþ þakaðýnýzýn ortasýna Gün ortasý dehlizinde seksek oynar çocukluðum
Hanidir el basmamýþtýnýz iman tahtanýza bayým Bin bir suratlý maskeniz de düþmemiþti Künyeli sevginize çanak tuttuðunuz yýldýzlar Eylül kýrýntýsý yüreðinizde Nûn esreli kýzýl kor alev de yakmamýþtý Ýki adým arasý yoksunluk ülkesinden
Buruk veda busesi kondurup Lam-elif duraklý Gitmek var ya ikliminizden Son hýçkýrýkta düþtü kulaðýnýzýn örs mangasýndan Nüanslý bir geçiþ kol gezerken rýhtýmýnýzda vardiya nöbetli Çok üzgünüm diyemeyeceðim kadar Üzgündü! Bir cüz bitimi son dualar…
Ümmü AÞCI (üma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.