ÂH NÊY ÂH NÊYZEN

Ey sýrdaþým ney, yine âh u figân inilersin.
Hýçkýrýðýn göðe vardý, gök kubbeyi mâtem sardý.
Ben yârinden uzaklarda, sen gurbette garipsin.
Gel, hû çekelim senle, âhýmýzý gökler dinlesin.

Sen söyle sýrdaþým nêy, ben dinleyeyim.
Hüzzâmla dolaþ, rûhumun sokaklarýnda.
Yanýk sedân semâlarda kanat çýrparken,
Uçur beni de uçur, hüznünün kanatlarýnda.

Çal nêy uðrun uðrun , çal da dinleyeyim.
Dertlerimi sükûn eyle, âh u zâri inleyeyim.
El ne bilir halden, derdim gizli derinlerde.
Çal da, hallerimi yalnýzca sana diyeyim..

Yedi yerden daðladý, beni de yaktý kader
Deþti, kanattý yâremi, gönlümü etti heder.
Beni o nazlý yâr, seni neyzen meþkeder.
Götür beni de götür, yârin sokaklarýna..

Aklýmý meczûb eyledi, inleyen naðmelerin.
Sanki sevda çeraðý, o hüzünlü didelerin.
Þerhâ þerhâ tutuþturdun, emân ver, yaram derin.
Üfle neyzen üfle nêyi, yansýn tutuþsun cihân.

Dindir nêy hicrânýmý , rûhum sükûna ersin.
Aþk meyinden içenler, postu yoluna sersin.
Ýnleyen naðmelerin vuslata ruhsat versin.
Döndür nêy, döndür beni varayým sultanýma

Âh nêy, âh neyzen, çâre ol figânýma,
Hasrete yaktýn aðýt, od týkadýn cânýma.
Gözyaþýnýn ummâný aktý aþk u kânýma.
Kandýr nêy kandýr nêyzen, âh u piryânlarýmý.

( Sevim’in kýrýk incileri)
Sosyal Medyada Paylaşın: