Ne yaptýðýmý bilmez haldeyim. Tam bir depresif ruh halim var. Ýçim daralýyor ama nedenini bile bilmiyorum. Hafiften aklýmý oynatýyorum sanýrým. Çaresizlik içinde boðuluyorum.
Nefes alamadýðmý farkedebiliyorum. Bitiyorum, Bunu biliyorum... Kafamda çözüm sanýlan seçenekler sýralý, Ama hangisinin doðru olduðunu bilmiyorum.
Git gide kararýyorum. Kardan adamýn güneþi gördüðündeki heyecaný var üzerimde. Kardam adamýn aðladýðý gibi aðlýyorum her gece. Onun eridiði gibi eriyorum Yok oluyorum.
Tasalandýðým ’hiç’ olmak deðil ’SON’suza, jeneriði olmayan bir filmde gitmek. Tek derdim bu. Uðruna yok olduðum karanlýðý Bir daha seyredememek...
04.10.2009 00:20 Sosyal Medyada Paylaşın:
eralkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.