“HAK GELDİ”

“Hak geldi” yeþillendi nura büründü kalpler.
“Ve batýl zail oldu” tarihte kaldý kelpler.

Aydýnlandý cemaller, aðardý bütün yüzler
Yine ahýra döndü inkâr eden öküzler

Baktýlar ki hakikat! Ebedi cehennem var.
Müþrikler ziyandadýr; iki cihan ona dar.

Ýstese de olmuyor, cennet isyankâra yar.
Hep ateþ var ateþ var, onlara fecre kadar.

Ne yapsa ne etse boþ; rahmet ona dönmüyor.
Üflemekle hakikat, inkâr ile sönmüyor.

Ýçimizde gafiller! Mevla’nýn rahmeti bol.
Tutturmuþ gidiyorlar, yolun sonu hüsran yol.

Ýster ki; rahmet yaðsýn gafillerin üstüne,
Ýnan bir þey geçemez ne yapsa ellerine.

Bir tek Allah diyecek Resulü bileceksin.
Hakka gidilen Yolda, Ahmed’i bulacaksýn.

Gezme yaban yollarda, hepsi sýrata çýkar.
Yanlýþ atýlan adým; seni gayya’ya atar.

Vakit varken yolunu Havz-ý Kevser’e çevir
Gücün yettikçe daim oku Kur’an-ý devir

Anla hakikat neymiþ!Var mý baþka hakikat?
Müjdeler edeceksin Cennette o gün rahat.

Ýslam’ýn Bahçesinde açýlýr hep çiçekler.
Sen aðlarken yiyecek bedenini böcekler.

Bizi kendi yolundan ayýrma Ey Ýlahi.
Rahmetinden bizleri savurma Ey Ýlahi.

Senin kutlu yolunda dik durup dik gidelim.
Nefsimizi býrakma Rahmetinle tütelim.

Mustafa Göktekin



Sosyal Medyada Paylaşın: