HAKİKAT BAHÇESİNDE
Hakikat bahçesinde açan tek gül olaydým
Resulü’nün aþkýyla sararaydým solaydým
Derdim bir tek deðil de; binlerce bulanaydým
Yeter ki kapýndaki o kul hep ben olaydým
Dilerim senden Rabbim yanýp yanýp kül gibi
Gülle vuslat etmemiþ yanýk o bülbül gibi
Yüreði ateþler de kuruyan bir göl gibi
O Kevser Havuzu’nda içilen ben olaydým
Her gördüðüm çiçekte, her yandýðým ateþte
Soðuk eksi bilmem kaç; dayanýlmaz güneþte
Cehenneme düþsem de yanýyorken ateþte
Aþkýnla kavrulsaydým kavrulan ben olaydým
Kullarýnýn içinde en ednasý benim ben
Sense benim Rabbimsin, Halik’ým sadece sen
Bilirim gösterirsin hidayet için neden
Kullarýna rahmette o neden ben olaydým
Dilerim ki Ýlahi beni bana býrakma
Kullardan rahmetini; onlarý narda yakma
O günde, Resulünü kullarýna aratma
Resulünün hatrýna aranan ben olaydým
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.