KIBRISIM
Yüzyýllar öncesiydi, can vererek almýþtýk
Kanýmýz pahasýna bizim oldun kýbrýsým
Aradan yýllar geçti, müreffeh yaþýyordun
Akdeniz de kulaðým, gözüm oldun kýbrýsým
Topraðýnda, taþýnda; ekmeðinde, aþýnda
Her cümlemin baþýnda sözüm oldun kýbrýsým
Kaleler, evler yaptým; sana niþanlar taktým
Aleme ak ettiðin yüzüm oldun kýbrýsým
Zaman geldi aðladým, ciðerimi daðladým
Ele-aleme karþý sýzým oldun kýmrýsým
Cümle kâfir geldiler, harime el sürdüler
Yüzümü aðartacak tezim oldun kýbrýsým
Geçti seneler, aylar; küflerdi ok ve yaylar
Yirmi temmuz sabahý bizim oldun kýbrýsým
Fakat çözüm olmadý kükreyiþin cihanda
Kan aðlar yüreðimde sýzým oldun kýbrýsým
Bugün ana vatanda, taviz illet yakanda
Tavizler söz olunca, çözüm oldun kýbrýsým
Beyoðlu
28-01-1978
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.