Hiç Bilmedim Adını Bu Mevsimin

Rüzgarda sallananlara kýzýyorum sokakta
Haklarý yok hiç deðiþmeyen zifir sessizliðimi bozmaya.
Kapkaranlýðý düþün, ve bir de loþu,
Ben oyum,
Loþun aydýklýktan hiç nasiplenememiþ kapkaranlýk olduðu.

Yaþlanýrsan her gece,
Sende sandalye çekersin cam diplerine.
Yaþlarda kurur ciðerlerin gibi,
Boþuna son diyorum, son lügatýma hiç girmemiþ.

Nasýl anlatýrým.

Sana mevsim dedim,
Ve görüp görebileceklerinin garibi.
Yaz yaklaþsada ayný, kýþ yaklaþsada,
Hep günlerim kýsalýr, gecelerim uzar.

En garip mevsimsin,
Dikkat kesil,
Derince bakabilirsen ayazýn gittiðini görebilirsin.
Ya da takvimlerden, bahar gelecek gibi.

Tamam kabulum günler uzuyor dünyada,
Ya dünyamda ?
Ne ilk bahar ne kýþ,
En baþtan karanlýk ve gittikçe derinleþen gece uzantýsý.

Aslýnda,
Nicedir söylemeye çalýþtýðým...
Günleri uzanyalara karþýlýk
Gecelerimin uzadýðý.



Olmadý,
Bu akþamda olmadý.
Ne diye oturduk,
Ne ile kalkýyoruz.

Hesap kitapla uðraþamam,
Tüm zifrin üstü bana kalsýn.



Sosyal Medyada Paylaşın: