Sokaklarda gezinirim öylesine
uzadýkça uzarlar,
uzayýp giden bu sokaklar
uçuca eklenmiþ yaþamlardan farksýzdýrlar
biz iki ayrý sokak; kesiþmiþtik bir yerde
uzayýp gitmiþtik gündüzlerde ve gecelerde
leylaklar açabilseydi keþke hep
sokaklarýmýzýn bahçelerinde
sokaklar vardýr yine
çok sevdiðim
daracýk, eskilerden kalma, arnavut taþlarla örülü
hissettirir samimiyeti, komþuluðu vs…
en çokta ‘güven’in var olduðunu bir zamanlarda
ben güvenmeyi-inanmayý seninle yitirdim
yalanlar bitmiþti sokaðýmýzýn bahçelerinde
yolamamýþtýk onlarý bir bahar vaktinde
senden sonra
yüreðimde de tenha sokaklar varoldu
þimdilerde
hangi sokaða çýksam
boþluk dolu, yoksunluk dolu
sokaklarýmý kaplayan ise yalnýz hüsran kokusu…
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.