Edep rahlesinden uzaksa dizin
Sözü bala banýp aþ edemezsin...
Kapanýr kapýsý ilâhi gizin
Þeytaný dost sanýp, baþedemezsin...
Gönül bir þelale, dil ise ark’ýn
Mü’minsen münkirden olmalý farkýn
Bedeli bellidir Rahmân’a þirkin
Nefsinin gönlünü hoþ edemezsin...
Akleden âlemi arifle gezer
Kalp gözü açýk kul çok sýrrý sezer
Arsýzla muhabbet sohbeti bozar
Çukuru zirveyle eþ edemezsin...
Akýbet aþikâr, önün mezarken
Can tene tutsakken, ömrüne yârken
Henüz gül kokulu baharlar varken
Mevsimi ukbâya kýþ edemezsin...
Çok hasar verse de bu dem’in seli
Mü’mine salâh’týr Resûl’ün eli...
Âlimi el bilip, cahili Velî
Ayaðý kendine baþ edemezsin...
Ahd’in var ezelden, kâlû belâ’dan
Yer ve gök inliyor hergün saladan
Ýbret biç kendine her musalladan
Hayatý anlamsýz, boþ edemezsin...
Hayatý anlamsýz, boþ edemezsin...
Mecit Aktürk