Karanlýk bir rüyadayým. Sevgi yok,umut yok,aþk yok, Ben çýrpýnýyorum karanlýkta... Aþký arýyorum ama kayboluyor.
Karanlýðýn içine kýrmýzý gül atýyorlar, Bana umut doðuyor,sevgi doðuyor ,aþk doðuyor, Ama ulaþamýyorum güle, Gül solup gidiyor... Her solmasýnda , Benden bir parça eksiliyor... Gül kuruduðunda bende kül oluyorum, Aþkta böyledir sana atýlan gül gibidir.
AHMET YAVAÞCA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet efe yavaşca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.