Âşkla Semaya Yükselen Nidâ

Yaz yaðmurlarýndan arta kalan bir ebemkuþaðý altýnda
duaya duran ümit dolu eller uzanýr semaya

Kirlenmiþ karalanmýþ sayfalarý üfürmekle mi temizleyeceksin

Hayret

Dokundur lisanýný duayý aþka
utangaç bakýþlarýndan süzülsün alevlere perde akýþlar
Yakar mý ateþ nedamet ile zaten kavrulan bakýþlarý

Nasýl bir dünya çið insanlarýn elinde ekmek arasý hayat
kýrýntýlarla beslenen serçeler gibi ürkek uçuþlarým

Sessizlik ruhumu okþayan bir meltem esintisi gibi

Ölüm mü bu yürüyüþ?

Seyyarelerin nuru
vesvese fýsýltýlarýný silip geçer

Yürek döküntülerini süpürür rüzgarlar

Af kapýsýna dokundur günahkar hallerini
boynu bükük

Açýlýr gecenin gizinde perdeler
sýrlar çözülürken aynalara yansýr
temiz sözler

Ölmeden ölmeyi seversin
okþar tenini gül kokulu iklimler

Yükselirken ruhun vakit ikindi
temaþa ederken batan güneþi
umut ufukta doðar aç gözünü

Yumma gözlerini dökülür kirpiklerden aðýt
basiretin topraða eðilirken zerreleþirsin

Özlemle kavuþursun türaba
bak ayaðýnýn altýnda ezilirken
elem duymuþ muydu toprak

Nöbet sýrasý þimdi sende
haydi tebessümle öp topraðý sür alnýný secdeye...





Sosyal Medyada Paylaşın: