SEN KAYBETTİN, ARKADAŞ..! II.

Ben gidiyorum, adýmlarým peþimsýra
Sen dilediðince unut,
Gözlerimi, ismimi, cismimi
Bana aðýrdýr, bu ihanetin bedeli
Mezarýmýn baðrýnda, büyüyen otlarý
Ancak, yýlanlar kemirdiðinde hafifletir,
Bu zalimliði.
Olabileceksen, mutluluklar sana
Unutma ki, oyunun son taþý bende
Gecenin perdesi indi,
Gözyaþýmda mühürlü
Oyun bitti, iþte son taþ
Ýþte mat..!
Þimdi baþýný, istediðin taþa vur
Bilmedin dostluðun, kadrini kýymetini
Bir bir, aðlýyorsa hatýralarým
Sebebi sensin
Affedilir yanýn yok,
Sen kaybettin, arkadaþ..!
Artýk býçak kemiðe dayandý,
Uyuttuðunu sandýðýn, gözlerim de uyandý
Akan seller duruldu,
Son cemreler de düþtü
Seni söyleten bu þiire.
Bir adým atýyorum
’ Üzgünüm ’ demeye dilim de varmýyor
Gel gör ki, ciðerim yanýyor
Her harfi yakasýndan çevirdim
Hesap sordum boþa geçen günlere
Hiç bir söz tekmile gelmedi
’ Üzgünüm ’ diyemedi,
Yanlýþýn biri bendeyse
Çoðu sendeydi
El aç yalvar, Yaradan a
Çok güvendin kendine
Yolumu çevirdin, heba oldu günlerim
Malým servetim, yok
Ýþe yarar, bir titrek kalemim
Bir de ceketimi aldým sýrtýma
Bir kuru Allahaýsmarladýk la
Gidiyorum, helallik ne hacet,
Affedilir yanýn yok,
Sen kaybettin , arkadaþ.....
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: