Hastahane koridorlarýnda korkardým Çok karanlýk ve sesiz bir oda vardý Aklýmda hep hikaye oluþturuyordum Ama sevmekten korkuyordum
Seni hep düþünür oldum her gece Hep çýðlýklar atmayý hayal etmiþtim Kimsesiz bir dünyada korktum Bir kahvehane köþesinde ölümü seyrediyordum durmadan gözüm hep korkunç çöllerde
Karanlýk bir adaya düþtüm Çok korkunç ve sakin bir ada Ýlerde kýrmýzý bir göz belirdi Korkunç bir sýnavdan geçiyordum durmadan
Korkunç bir ayrýlýktý bizim sevgimiz Yüksek bir kaya parçasýna rastladým Küçük sýrdý benim için yýkýlmadým Gecem ve gündüzüm hep karanlýklarla geçti
SEVÝYORUM SENÝ SENÝ TERK ETMEDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.