DELİ MAVİ

Dilime lâl ol
Kaleme yazma desem
Dinlemeyecek
Efkâr basacaklar yine

Aþk
En çok geceleri vuruyor
Hüzün çiçekleri istemeden açýyor gönül bahçemde
Cemren düþüyor önce baðrýma
Sonra topraðýma

Denizine havasýna suyuna
Aþýk olduðum bu güzel þehir
Dar geliyor
Hýrsýmdan
Yakasým var körfezimi

Dalgalar kýyýlarýmý dövdükçe
Gözlerimle bir olacak denizin rengi
Kýyýlarýmda hýrçýn
Asi deli-maviydi adým
Özgürdüm

Sýrtýmdan vurulup düþmek yakýþmadý engin adýma

Ateþ-i suzan olup sol yanýma düþen
Esmer yaným
Yârin olunca yaram olacaðýný bilseydim
Çýkmazdým yoluna

Yaðmur kuþlarýný bilir misin sevgili
Sahilde yaþar ama iyi yüzemez bu kuþlar
Denizden uzak yaþamasýný da bilmezler
Martýlarla çýðlýk çýðlýða kavga ederler de
Dalgalardan ödleri patlar
Son yaðmurlardan sonra göç yollarý görünür ufukta
Umuda yolculuk baþlar
Denizden ayrýlma zamaný gelmiþtir
Rotayý nasýl belirlerler hâlâ muamma
Geç kalmazlar asla

Biz baþaramadýk
Yaðmur kuþlarý kadar olamadýk

Gönül dergâhýmýn Ege nakýþlý Efe’si

Kýrýlma noktasýndayým
Ezberimdeki gece gözlerinedir bu isyan
Anla
Sýnýrlarýmý sakýn zorlama

Gecelerine borcum yok
Seni’’sen’’ olmadan yazacaðým

Adak yapma beni
Gurbetinin sürgününde
Tutuklu kalmasýn ömründe yüreðim
Seni azat ediyorum

Senden gayrýsý tufan demiþken

Aþký
Denizin sularýnda ýslanmadan yürümek mi sandýn

Sevdaya dair ne biliyorsun sen

Gözlerim yadigârýn kalsýn


DENÝZ_DERYA35
















Sosyal Medyada Paylaşın: