YARIM KALMIŞ ŞİİRLER
Sensiz her þey yarým kaldý.
Týpký gençliðim, daha baharýnda ki ömrüm gibi.
Artan sadece yürek yangýnlarým, gönül sýzýlarým oldu.
Ve þimdi ben...
Periþaným, yýkýk bir mahsen, yarým kalmýþ bir taþ duvarý gibiyim.
Bak iþte bu þiirimde yarým kaldý.
Bundan sonra yazacaklarým da.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Gece henüz uykudayken seninleyim.
Sabahýn olmasýný, güneþin doðmasýný,
Hiç, hiç ama hiç istemiyorum.
Güneþe dargýným, korkuyorum!
Korkuyorum ki doðduðunda kaybolacaksýn.
Üzülüyorum üzüntüm o ki!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
En þiddetli rüzgarlarda, depremlerde bile yýkýlmadým.
Beni sadece senin yokluðun sarstý.
Ve ben, ben olmayý, bir olmayý bildiðim için...
Hala burada hayattayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa_mandıralı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.