Ýlk kar tanesi düþtü bugün alaya Isparta’ya. Gözümün önünde milyonlarca kar tanesi var ama; Ben seni aradým ‘’KARTANEM’’. Sevdiðim, bebeðim, her þeyim benim.
Yalnýz kalmak neymiþ, þimdi daha iyi anladým. Sensiz yapamayacaðýmý, hayatýmýn anlamý olduðunu, Var olduðun sürece var olduðumu anladým. Günler çabuk geçiyor, zaman doluyor ama; Yerin dolmuyor, dolmayacak. Her þeye raðmen… Ben en çok seni özlüyorum ‘’KARTANEM’’
Gözümde yaþ, gönlümde hüzün, ufukta sen… Rüyalarýmda sen, yataðým soðuk, gündüzüm sensiz. Gecem fýsýltýsýz, sessiz. Ben yýkýk, ben firari, ben sensizim ‘’KARTANEM’’
Bekle ‘’KARTANEM’’! 437 gün sonra yanýndayým. Bekle ‘’KARTANEM’’! Özlemim, aþkým güzel niþanlým. Bekle geleceðim
KARTANEM’e sevgilerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa_mandıralı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.