hüzün

Her bahar, gök gürlemesinden korkarým en çok
Ulaðýdýr çakacak þimþeðin ve ardýndan bir yerlere ateþ düþer
Ateþ…yakar!



Metal soðuðuna düþtü fikrim…


Dilimi kesen rüzgar!
Biliyor musun, uyuþtum gardiyan bakýþlarýna
Acýyý beklemekmiþ meðer duyularý azgýnlaþtýran
Oysa ben ölümü sevmeyi seçtim, beklemiyorum
Ýstediðin zaman gel, al beni ,al.




Peþimden geliyorlar
Vurduðum tüm uçurtmalar!



Mezarý yok katlettiðim ümitlerin
Ne de külleriyle griye boyanan sular
Anýlar biriktiriyorum her renkten, her sesten
Ve kokudan –hepsi birbirine benziyor-




Deðiþmemiþsin diyorum kendime
Ýçinde biriken okyanus kadar, büyümemiþsin!
Çocuklar gibi mutlu olmalýydýn þimdi
Dýþarýda yaðarken lapa lapa kar –böyle davetkar-
Herkesten önce beyaza koþmak olmalýydý tek tasan.




Varsýn üþüsün ayaklarýn...







Sosyal Medyada Paylaşın: