gökten üç elma düþerdi ya hani
biri masalcýnýn
biri dinleyenlerin
birisi de, yasak elma yiyenlerin!
oysa, elmanýn yarýsý gurbet
ana kokusuna hasret
iþaret parmaðýndan göstermiþti hayat
hüzün þiþesi içtiðim gecenin soðuk
ayrýlýðýn amansýz göðsünden
ki, çok soðuktu gece ve kundaðým
masal kokardý saçlarý çocukluðum
yumuk gözlerim
ve cennet tüterdi hayallerim.
zamansýz düþen kozalak gibi
çatlar sol yanýmda ki sancý
“sen” zamirli i mgelerin
çekim gücünde gizli
havsalamda ki isyaným
“o” zamirli
piç keyfiyetin artýðý idi
dünden kalma bayat duygular doðurduðun
ne fark ederdi ki söyle !
ha kuþ tüyü yataðým
ya da kapý dibi otaðým
bir yaným gurbet/
bir yaným nefret meþalesini yakmýþsa içimdeki kefeni
hadi söyle
kim verdi hükmünü alýn yazýsýna teðet geçen fermanýn
ben yasak bir elmayým
içi kurtlu dünyanýn
diþ izi kalmýþ dudaðýndan
nefretin beþiðinde duvar dibinde sallanýrým.
her gece uzaklarda sese kulak kesilir içimde ki arya
ninni çalar uzun menzilli melekler kulaðýmda
tufana tutulan kanatlarým yoruldukça çýrpýnýrým
bir kulaç mesafe kala düþtüðüm uçuruma
ensemde soðuk esen azrail’in hýrçýn nefesi
biz –siz- ve onlar
kimsiniz?
baylar/ bayanlar!
ve yarým kalan umutlar
saçýlýr bir bir kýsýr mevsim gibi uzaklara
toplasan ne çýkar kulpu kýrýk yarýnlardan
kaldý elimde sonu mutlu biten tüm masallar