Ateþ gibi yanar sayfalar her satýrýmda
Hicraný körükler boðulur us’umda
Yüreðin ateþi bakar sayfaya
Yazdýkça gözyaþým akar sayfaya…
Bir nefes mutluluk yazmaya kalksam
Hicraný kalbimden bir lahza atsam
Düþ kurup rüyamda vuslata varsam
Gülmeyi unutan kalem firarda…
Müphem kaygýlarýn kara kýþýnda
Vefasýz bir yârin kurbaný oldum
Ayrýlýk türküsüyle daðlar baþýnda
Sessiz türkülerin yoldaþý oldum…
Emsalsiz katýk oldu mezelerimde
Silinmeyen t/aným oldu dizelerimde
Acýsý var mey’in dudaklarýmda
Tatlý yudumlarda kadeh firarda…
Ah o k/ömür gözlerin taþkýn sahibi
Ýçimde bitmeyen aþkýn sahibi
Ruhum seyyah olup gezse âlemi
Sönmeyen ateþin düþer sayfaya…
Dünyanýn nimetleri önüme aksa
Huriler dizilip aþk ile baksa
Týnmýyor yüreðim bakmýyor gözler
Sana meftun olan gözler firarda…
Güneþi korkuturken aydýnlýðýmdan
Þimdi ay bile halime güler
Uyansam da gecenin sarhoþluðundan
Gündüzün kasveti yüreði deler
Ateþin yalazý yok ki gözümde
Aradýðým çok deðil bir mumluk ýþýk
Külsüz dumansýzým sevda közünde
Beyhude bekleyiþ ýþýk firarda…
MEHMET FÝKRET ÜNALAN