YASEMÝN GÖKSEL’in anýsýna
Ruhu þad olsun, mekâný cennet olsun
“Ýhtilal görmüþ adam” Demiþti Yasemin
Þimdi bir aþk od’una yanar yüreðim
Kurutup sakladýðýn mavi gülünle
Harabeler yarattýn susan dilinle
Kim bilir daha kaç ihtilal göreceðim?
Kim bilir daha ne kadar kanayacak yüreðim?
Kaç geceyi öptüm sensin diye yar
Gecenin zulmeti bile yar oldu bana
Bir sen anlamadýn bir sen
Tanýsan geceleri ben gibi sevsen
Ektiðimi biçiyorsam yar
Bir haber versen
Susmasan
Bir haber versen…
“Bilekleri kan içinde” Demiþti Yasemin
Þimdi o bilekleri sen zincirledin
Kaç mevsim aðladým elim böðrümde
Vuslatý bekleyen mavi gülümde
Halen saklýyor musun?
O gülü ey yar!
Susma söyle
Kilit mi var dilinde?
Susma söyle yar
“Gözlerinde gizi var Ýhtilal’ in” demiþti Yasemin
Þimdi o gözlerde yaþayan senin matemin
Beyaz gülden yaratmýþtým ben o maviyi
Siyaha boyadým kendi elimle
Aylar oldu çektim artýk cezamý
Prangadan daha mý prangasýn sen?
Sýzlýyor yüreðim,
Sýzlýyor lime lime edilip de
Günler sonra nerede olduðumu sorup da
Bir kasabalýdan öðrendiðim
Söðüt kasabasýnda bulduðum bedenim
Ýki dudak arasýnda biter matemim
Kesip atýp kalem kýrmak reva mý?
“Bedeninde izi var Ýhtilal’ in” demiþti Yasemin
Þimdi o yürek senin uðrunda savunmasýz bir cenin
Varamadan vuslata tanýþýrsam ölümle
Gelme artýk
Sakýn gelme kurutup da sakladýðýn mavi gülünle
Sabýr taþý çatladý
Yarattýðýn veçhile
Ya dön
Ya da dönmem de ey yar!
Bitsin yaþanan çile
Son bir kez göster yüzünü
Sarýlmadan ölümle
Son bir kez göster ey yar!
Artýk sustu yasemin
Konuþmadýðýndan deðil
Sonsuzluða eren haliyle duamda
Hasletine yakýþmayan ölümle
O þimdi
Býraktýðý derin acýyla
Yüreðimin bir baþka yerinde…
Konuþmanýn sýrasý sende ey yar!
Son bir kez konuþ benimle
Son bir kez gel kurutup da sakladýðýn mavi gülünle
Konuþ artýk kanattýðýn yüreðimle
Ve sonra
Bu akþam
“Ey Ýhtilal yorgunu usta yürek” Dedi bana bir þair
Ýnan bu þiiri yazmazdým o þair konuþmasa
“Olur ki geçmiþ zaman” Der geçerdim
Yani diyeceðim;
Susmuyor þairler
Susmuyor yaseminler
Gerisi yalan
Bizi bir birine baðlýyor yürek ve us
Sen istediðin kadar sus
“Sel oldu kum oldu senden kalan”
Sus ey yar!
Sus!
MEHMET FÝKRET ÜNALAN