Gün doðarken uzak uzak doðunun Issýz, kimsesiz bir yerinde tek baþýna ben Yârin hayalini kurmak üzere iken Üstümde atlarýn tepindiðini gördüm Gökte kuþlar uçuþuyorken Kanadýna takýldý gözlerim gölde yüzen bir kuðunun Gözlerim açýk, toynaklar altýnda ezilirken Beri yanda sürüyle Uçan o kuþlara seni sordum .......... “Gitti…”, dediler ..........Aðladým…
Ve gün batarken bir ucunda ülkemin Denizde kaybolurken güneþin kýzarýklýðýna Takýlýp sudaki yansýmasýna Kýpkýzýl bir ateþ topunun suya indiðini gördüm Yakamozlara hazýrlýk yapýyordu titreþimler Dalgalarla boðuþurken denizkýzlarý Sudaki yokuþlara seni sordum .......... “Gitti…”, dediler ..........Aðladým…
Gün batýmýna kanat kanat uçarken kuþlar Ufka doðru eðilmiþ kýzýl güllere Mahzun bülbüllere Lal dillere Ve zamanda akýþlara seni sordum .......... “Gitti…”, dediler ..........Aðladým…
Güneri YILDIZ (Elazýð, 25.04.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.