çok geç kaldým sana belki ama þimdi; avuçlarýmdaki tek þey, minik ellerin. gözlerimdeki tek ýþýk, buðulu gözlerin. ve aklýmdaki tek düþünce, yüzündeki eþsiz masumiyetin...
çok geç kaldým sana belki, ama þimdi; bildiðim tek þey, bir anda herþeyim olduðun! birtanem ama herþeyim...
kapalý bir odada yaktýðým mum gibisin, oksijen bitmesin de sönme diye nefes almýyorum sanki! çok geç kaldým sana belki, ama bundan sonra bil ki gitmeye hiç niyetim yok... ne gitmeye ne de git demeye, birtanem ama herþeyimsin!... Sosyal Medyada Paylaşın:
dilara89 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.