GÜL VE DİKEN

Ey gönül!
Güle özendin, gül oldun.
Gül bahçesine girdin;
Semavi tahtýna kuruldun.
Gülün ömrü az olur, demedim mi

Bülbülü aþýk ettin kendine;
O da ezelden âþýktýr istiklâle.
Sakýn aldanma!
Bülbülün iltifatlarý benzer hayale,
Terk eder seni, demedim mi?
Güzel kokuna güvendin,
Unuttun dikenini!
Sýcak elleri mekan tutup
Koklanýrým sandýn.
Elleri kanatýrsýn demedim mi
En sonunda büküp boynunu,
Teslim oldun baðbana
Emir gelince nihayet,
O da dalýndan koparýp seni,
Vazoya koyar demedim mi?
“Gülü seven, dikenine katlanýr.” derler.
Nerede o eski sevenler?..
Mademki bülbül bile seni
Terk eyler!
Yaradan’a teslim ol,
Aslýna dön,
Ey gönül!..


Feyyaz ALBAYRAK

Sosyal Medyada Paylaşın: