ÜŞÜYORUM

AZÝZ ÞEHÝTLERÝMÝZE!..

ÜÞÜYORUM

Yaðmur çiseliyor,
Yalnýz sokaklarda yürüyorum;
Bedenim alev gibi.
Ama üþüyorum.

Ruhumun didiklenen
Buðz cýmbýzlarýnda,
Sessiz çýðlýklar atýyorum.
Elimden tutup götürüyor beni
Gölgeler.
Mahþeri kalabalýkta
Yalnýzým;
Üþüyorum.

Kadehlerde eriyen gençliðe
Elimi uzatýyorum.
Derken dev dalgalar
Geliyor üstüme.
Bir kurtuluþ ümidiyle
Hamlemi yapýyorum kurtulmak için;
Nafile…
Üþüyorum.

Uykunun kalbine saplanan
Mermilerin avcýsý oldum;
Huzur gecelerine kan kusturan
Zalimlerin peþine düþtüm.
Arýyorum!
Bir çare arýyorum;
Milletimin ruhuna vurulan
Kelepçeyi kýrmak için.
Çaresizim,
Üþüyorum.

Ruhum, surda gedik açan
Kalemlere hasret,
Kürþat baskýnlarýndaki zaferleri
Özlüyorum.
Gönüllerde Nizam-ý Âlem,
Dillerde mehter:
Ya Allah, Bismillah, Allah u Ekber!..
Milletim, bir diriliþ bekler!..
Üþüyorum.

Masumiyet öldü;
Vicdanlar býçak sýrtýnda!
Acýlarýn yüreðimde
Ýz yaptýðý yolda,
Çýplak ayaklarla yürüyen
Bebelerin kýsýk hýçkýrýklarýna
Gömülüyorum.
Ve vicdan azabýna eþ kaynayan ruhumda,
Üþüyorum.

Zan fýrtýnalarýnýn ýslýk çaldýðý
Dudaklar yorgun, piþman…
Bir uyanýþa, bir diriliþe gebe
Dostluklar,
Dualarla karýncalanmýþ ellerde,
Kurtuluþu bekler.
Umudumu yitirmedim,
Üþüyorum.

Aynalar göstermiyor artýk!
Kirlendi dünya.
Ruhlar ziyadan yoksun;
Sisler içinde, dikenli bir yolda,
Kan revan içinde yürüyorum.
Üþüyorum.

Þehitlikten geçiyorum;
Mahcup dudaklarýmdan fatihalar
Dökülürken,
Dul kalmýþ telli duvaklý gelinlerin,
Boynu bükük yetimlerin
Gözyaþlarýna tutunmak için
Çýrpýnýyorum.
Üþüyorum…

Benden öte dertler içindeyim.
Vataným ihanet içinde;
Ýman yollarýna tuzaklar döþenmiþ;
Ama seccadem
Þefkatle öperken alnýmý;
Ruhum Hakk’a baðlanmýþ.
Bu teselli avuturken gönlümü,
Hâlâ üþüyorum.

Sonsuzluk kervaný peþinde
Sevgi kýrýntýlarýyla
Mutluluðu kovalýyorum!
Ufukta,
Vataný olmayan ülke hoþgörünün
Ruhumu okþayan kanatlarýndayým!..
Nefsim mutlu!
Ama üþüyorum.

Ey ALPERENLÝK!
Yusuf misali itildiðin kuyudan çýk!
Yeniden gir Türk’ün bedenine!
Cihan yeniden titresin;
Allah u Ekber, diye…
Üþüyorum.

Umudumu yitirmedim!
Biliyorum
Acýlarýn son duraðýný.
Ruhum büyük daveti beklerken;
Kollarýný açmýþ kabristan…
Yalnýzlýðým,
Yalnýzlýðýmla el ele
Hakk’a doðru
Yürüyorum…

Feyyaz ALBAYRAK


Sosyal Medyada Paylaşın: