Gönüller yapmaktýr her iþte gayem
Haddini aþana "zindan" ötesi
Dostun selamýdýr en büyük payem
Zor gelir nefsime ondan ötesi
Arsýza þer "deva", heva "din" olur
Þükür ne bilmeyen pek bedbin olur
Hýrs derde dert ekler birken bin olur
Bezdirir hayattan "bin"den ötesi.
Açýktýr kalp gözü kâmil insanýn
Aldanmaz süsüne bu fani hanýn
"Zevkine varmalý" derler her ânýn
Cahile tuzaktýr "an"dan ötesi.
Darbedir gaflete her müsbet fikir
Kirlenen kalplere devadýr zikir
Bendeki "ben" ile barýþtým, þükür
Rabbime havale "ben"den ötesi.
Aczini ikrarla "tövbe" deyince
Affeder kulunu Hakk dileyince
Göç vakti can tende sendeleyince
Korkutur gözümü "sin"den ötesi.
Ödül, alkýþ, övgü gün gelir biter
"Ben" demek kiþiyi þeytana iter
Himmet ne bilene kul olmak yeter
Son nefesle baþlar "son"dan ötesi.
Mecit AKTÜRK