Karanlýk gecelerin sen hidayet yýldýzý
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili.
Yolumu aydýnlatan, ebediyet yýldýzý
Yüreðimden kasveti söküver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Cömertlik denizisin, marifet kaynaðýsýn
Asumanýn sancaðý, âlemin bayraðýsýn
Tufan da Nuh (a.s.) gemisi, padiþah otaðýsýn
Bizi de limanýna çekiver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Düþmanýn kýlýcýnla, zelil bir hale düþer
Rütben öyle yüce ki! Kýskanýr güneþ þaþar
Verimli ikliminde nice gafiller yaþar
Aciz’i o topraða ekiver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Issýz da açan zambak, zatýna olmuþ alem
Son asýrda yazýyor, seni her satýr, kalem
Gül yüzünü görmekle, ebedi gider elem
Ham kuluna þefkatle, bakýver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Çileleri sen çektin, istemedin rahatý
Hep affedici oldun, görmedin kabahat’i
Nur bahçene kabul et, telef etme Ferhat’ý
Gönül kandillerimi yakýver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Sen ki; nimet harmaný, membaý kemâlâtýn
Dünya bahçelerinde, açan gül’ü hayatýn
Tefekkür iklimime, ayna tutar âyâtýn
Kararmýþ fitilime çakýver ey sevgili
Iþýðýný gönlüme döküver ey sevgili!
Salih Yýldýz…12.02.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.