UNUTAMIYORUM.
Yazamamaktan korkuyorum çünkü yazdýkça yaþýyorum.
Yaþadýkça yazýyorum.
Belki hissediyorsundur, adýný kalbimden her gece kazýyorum.
Acýsý çok kötü o yüzden yavaþ yavaþ yapýyorum, dayanamýyorum.
Hani hep orada olacaðýný bilirsin ama saklarsýn ya, öyle durum.
Kimse göremiyor seni, varsýn ama hissettirmiyorum.
Hissetmiyorum sanma nasýl sýzlýyorsun..
Ýhanet etmedim sana, kalbimde seni aþkýmla korudum.
Bedenim kokunu bari yok edebilmek için baþkasýyla buluþtu,
Sonuç? hiçbir þey deðiþmedi, hala kokunu hatýrlýyorum.
Týpký gözlerin gibi, gülüþün gibi, saçlarýn gibi, yanaklarýn gibi,
Kirpiklerin gibi, kalbin gibi.. unutamýyorum.
Gözlerimdeki sen yaðmurunu bir türlü kurutamýyorum.
Ve ilginç tarafý bitmiyorsun, azalmýyorsun.
Ölümsüz olabileceðinden korkuyorum.
Yorumlarýnýzý bekliyorum. Çok daha iyi þiirlerim var ilk olarak bunu paylaþtým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.