İçimde Ölen Biri Var

Dalýnca aklýmýn melekleri uykuya
Ýmrenir uzak þehrin ýþýklarýna bakardým
Karanlýðým olurdun


Bir kibrit yanardý içimde
Ve ben ancak ýsýnýrdým


Ýnceldiði yerden kopuyorsa pamuk ipliði bahane
Hoyrat eller günahsýz
Alýngan yürektir suçlu


O zaman iki kiþilikti bu þehrin nüfusu
Sen gidince kalabalýklaþtý
Sessizlik koca bir zaman aldý


Ruhumun derin dehlizlerine girmeden bir bakýþ
Sustu
Sen bir köprü
Ben altýndan akan su
Seni her gün geçen vardý
Benim yolculuðum ise denize kadardý


Sarptý yamaçlarýn
Seyrim uzaktan oldu
Hiç bir dalgam vurmadý kýyýlarýna


Gün geldi sendeledi zaman
Yoruldu gece düþ peþinde koþmaktan
Oysa iki damlaydý seni bulmanýn sevinci


Uzadýkça uzadý güzüm
Küs yanlarým olmadý iflah
Hangi zamandan kaldý bu hüznüm
Bir gönülden düþtüm
Bin parça oldum


Ölseydin içimde
Caným acýyacak ben de ölecektim
Þarkýlar yarým kalacak
Naðmeler katilim olacaktý


Alýn çizgimden silinmiþ kaderi yeniden hatýrladým
Zordu aþký taþýmak
Hamal yürek istiyordu...



Sosyal Medyada Paylaşın: