HAYDİ GİT

haydi git!
duyma, hissetme, önemseme;
arkandan býraktýðým sessiz çýðlýklarýmý...

haydi git!
düþünme;
her bastýðýn yerde izin,
seyre durduðun da gözün,
konuþtuðun da sözün,
üzüldüðün de sýzýn olduðumu...

haydi git!
aldýrma; kýþa dönüþtüðüne içimdeki mevsimlerin
býrakýp gidiþinle,
kavgalý olduðuma bakma
ateþ harmanýndan farksýz yataðýmla...

haydi git!
düþünme; her adýmýnla lime lime olduðumu,
sensiz aldýðým her nefesle
özüme baldýran dolduðunu,
ve düþünme
seni sürgün edemeyen aklýmýn
saçlarýný yolduðunu...

haydi git!
boþver,
ne yapacaksýn aklým karýþýksa,
hasret her zerremle barýþýk,
hüzün her ânýmda hoyrat ve yýlýþýksa
ve yokluðunun sancýsý tüm hücrelerimi saran
zehirli bir sarmaþýksa...

haydi git!
her baktýðým yerde bir ateþ yalýmý olup
yalasan da yüzümü,
haydi git!
her aldýðým nefesle hercâi bir köz olup
daðlasan da özümü...

aldýrma;
akþamla birlikte karanlýðýmýn daha da katlandýðýna,
yýldýzlara özlem dolu gözlerle baktýðýma,
bir kabus gibi üzerime abanan gecelerin koynunda uykuyla savaþtýðýma...

ve aldýrma;
seni uzaklaþtýran her adýmýn
beni sana daha da yaklaþtýrdýðýna,
haydi git artýk!
arkana dönme,
bakma;
ardýnda nasýl bir enkaz býraktýðýna...

Sosyal Medyada Paylaşın: