Yoksulluðun pençesinde asýlý kaldý hayallerim Çýðlýklarým bir kendi kulaklarýmda çýnlar oldu Kýlavuz olurken doðru bildiðim yanlýþlara Çýrpýnýþlarým bana biraz daha sebep oldu.
Her gün biraz daha ölürken hayat çemberinde Adý konmamýþ meçhullerde umutlarým Þimdi tek dileðim "sabýr" oldu, ar damarý çatlamýþ hayallerimde Tabir-i caizdir elbet, her defasýnda tanýklýk ederken dalalete.
11.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylem Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.