serva değil..
düþ bir elma kýrmýzý
inan olmuyor böyle
kýþ balkonunda beyaz örtü alabildiðine
döþenmiþ ebruli tenine günlerin
hüzne kök salmýþ pervasýz akþam
heyelan yemiþ çýplak yazýn kývrýmlarý
çok acýdan sebil kasýrgalarýn avuçlarýnda
balta vurulmuþ bileklerine hayatýn
yanmýþ gözü yaþtan þimdisi yitik
güvercin kalbi binpare cümle þiirin
diyorum ki
aðzý baðlý Leyla’nýn suskusu çýðlýk
Mecnun’a aðlar hasret denli sararmýþ benzi garip
hazindir cennetine uzak kanat çýrpýnýþý
laf-ý güzâf ötesi zordur vesselam
belirsizliðin ýssýzýnda gurbete müebbet sevdalýk
/
ey saf minvâl-i servetim acým aþikâr
yorgunum sensiz yaþamanýn aðýrlýðýndan
her zerrem katran tuval yaralý belleðim beter
öldürüyor yüzü gün düþüðü bu þarkýlar beni
kalmadý taþ üstüne koyacak taþ artýk yeter
sorarým
saatler kaç özlemek gösterecek daha
kaç gecenin ayrý yastýðýna dökülecek saçlarým
yýl üç bin dokuz yüz doksan ve daim ayaz aylardan
sabahlar noksan sokaklar maviye çýkmaz
yaþamak gelmiyor içimden üþüyorum tinimi tir tir
inan olmuyor böyle
düþ bir elma kýrmýzý
yorgan döþek karkarýðý beden koynunsuz ýsýnmaz
bak
diyorum ki gel
’biz’i durmadan kalbim
yetiþ hadi
Temmuz yeþerir o zaman can hanemde
öyle ki göðün yanaðýnda çil-Ay bâki
Þubat bile güllerce aþk açar ey ecmel sevgilim
serva deðil her þey yalýn sahi
.
.
.
Sevinç USLU
( hare .... Ýstanbul / ... )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.