Zamanýn elinde Dengin anahtarý, Açýyor birer birer Yaþam kapýlarýný. Kalmadý Söylenecek hiçbir þey. Umutlar, Kaf Daðý’nýn ardýnda. Kundaktaki Bebek çýðýrtmalarý, Ömrün üzerindeki giysi. Nasýl girdik bu labirente, Çýkýþ yolu neresi.
Bilinmeyen denklerim Saat baþý çanlarý çalýyor. Üþümüþ kar taneleri, Çýyanlarýn Mükemmel raks ediþlerini Seyrediyor.
Anlaþýlamayan Nefesler düðümleniyor, Masum boðazlarda. Kokuþtu tüm renkler. Aþk; Loþ mahzenlere hapis edildi. Dýþarýda, Keyfe keder, Yaþamla ölüm Doyasýya öpüþmekteler... (13.12.2008 tarihli 7.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.