Sen misin, Paraya köle olan o insan? Ýnsan mýsýn sen, Parayla saadeti arayan? Aradýkça bulamayýp, Dipsiz karanlýklara dalan? Karanlýklarda ruhunu satan, Karýn tokluðuna bu zulümleri alkýþlayan, Dökülen kanlarý, koltuðunda hasmýna anlatan Sen misin, ey insan?
Ey acýnýn zirveye çýktýðý, Notasýný kaybetmiþ bu coðrafya! Akýtýlan kanlarla, Mavi rengini kaybetmiþ bu dünya! Pergelini kaybetmiþ bu doðrularla, Akýllýyým diye gezinen budalalarla istila! Yolun yol deðil, Ýbresini kaybetmiþ o pusulanla Haydi bakalým; Sonumuz hayýr ola!
ZUHAL ERASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.