Gönül odur ki har ola, dosta güzel diyar ola
Kapý çalana parola, soran sorsun biz sormayýz.
KIRAN KIRSAN BÝZ KIRMAYIZ...
Dosta pusu vefâya dâr; kuran kursun biz kurmayýz
Hançer yesem þaþmam zinhar; vuran vursun biz vurmayýz
Hemhal olduk ilim ile, edep ile dolu file
Bir gönülü bile bile; kýran kýrsýn biz kýrmayýz.
Yanan soba olmaz issiz, gül bahçesi kalmaz ýssýz
Mazlum aðlar iken sessiz, duran dursun; biz durmayýz.
Nam salsa da bilek büken, "mahir" kalbe sevgi eken
Dalda gül var iken diken; deren dersin; biz dermeyiz
Ayan etsek sýzýmýzý, herkes çekmez nazýmýzý
Düz var iken dizimizi, yoran yorsun; biz yormayýz
Varsýn hasar versin asýr, yol bilene etmez tesir
Haddi aþýp dinde kusur, gören görsün; biz görmeyiz
Abit, haram katmaz aþa, iy’lik eder kakmaz baþa
Kem sözünü kinden taþa, saran sarsýn; biz sarmayýz.
Hak yiyenin gülmez yüzü, ayar etmek gerek sözü
Konuþurken kafa-gözü; yaran yarsýn; biz yarmayýz.
Az çatmadýk zor kýþlara, meyletmeyiz alkýþlara,
Doðrularý yanlýþlara; karan karsýn; biz karmayýz.
Üç þey var ki olmaz onsuz; vatan, bayrak ve ezansýz,
Kabre dinsiz ve îmansýz; varan varsýn; biz varmayýz...
Mecit Aktürk