akıllı adamım vesselâm...

kýsa günün kârýdýr, aklýmýn kârý
söylemesi ayýp, bir tek aklým var
tüm hissiyatýmsa belden aþaðý...
hesaplar aklým, daima hesaplar
kâr ya da zararý...
kölesi olmuþum düzenin
istesem de býrakamam hesap makinamý...
ardýndan ya endiþe
ya da mutluluðun delice tamtamlarý
aklýmý seveyim, ben, akýllýyým...
ya da kimbilir bu tutulduðum
belki de bir akýl hastalýðý...

aklýmý sýnýrsýz sanýrken
göremedim bir türlü, çakýldýðým duvarlarý
aðzým yüzüm daðýldý
ama yine de býrakamadým hesaplarý...
ömrümce topladým, böldüm ve çýkardým
çözdüm hep sorularý...
sanki bir perde indi
bir türlü göremedim,
gözlerime en aþikâr olaný...
içimdeki ses... çoktan terketti,
fýsýldar aklým bana
fýsýldar tüm olasýlýklarý...
saðlamasýný yapmadan
düþene el bile uzatmam
müptelasý olmuþum aklýmýn
ordan tutar, burdan çeker, çýkarýrým
kýsa bir günün kârýný...

10.02.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: