Yaykur Tarih Dersi

1800’ler ile 1930’lar arasýnda,
Bazý Anadolu ve Rumeli kentlerinde
Yaþayan bu kavme dair
Pek az belge var elimizde. Bildiðimiz:
Kamýþ kalemlerini sevgiye batýrýp,
Mührelenmiþ kâðýtlara içirdiler;
Ney üflediler, tambur söylettiler,
Birçoðu muhabbet mülkü sultanýna esir idiler.
Uysal ve sessiz yaþadýlar, burasý kesin,
Her talepte ibrâzý mecbûri aylýk seyahat varakalarýný,
Memur efendilere göstererek,
Meselâ Pendik’e Samatya’ya,
Daðýlýrlardý akþamlarý.
Frenklerden sevgi beklemeden,
Severek Fransýzca çalýþtýlar.
Son derece hayretlerini muciboldu
Batýdan gelen her haksýzlýk;
"Niye hukuk-ý milel bizim için mer’i deðil?"
Onlarýn redingotlarý siyah- yeþil
Önceden söyler gibiydi siyah topraklarýnýn,
Üstünde bitecek otlarý.
Ne oldular onlar, neden gittiler?
Bizim duymadýðýmýz bir sayha mý iþittiler?
Þairlere göre onlarý Gülcemâl
Bir defaya mahsus olmak üzere
Gemiler geçmeyen
Bir ummâna býrakmýþtýr.
Bu kadar unutulacaklardý demek,
Niye yaþadýlar sanki?
Niye verdiler uygarlýklarýnýn
O sýrlý dokusuna emek?
-Ve onlarý izleyen kavim,
-Genellikle iyi asker veyâ muallim,
Millî bayramlarda heyecanlý,
Yaþadý ve çabuk çekildi þimdi yok.

Sistir o günleri canlandýran...
Tophane’ye sis bastýðý günler,
Seyrisefain idaresi önünde
Sisten bir Rýza Bey çýkar ve sorar
Ne zaman gemi kalkacaðýný,
Hiç gitmeyeceði Napoli’ye
Muallim Feyzi’den Farisî öðrenen
Mekteb-i Sultani talebeleri
Týrmanýrken Kadiriler yokuþunu
Sorar Rýza Bey nerde Napoli?
-Ýtalyan padiþahýnýn þehri-
Devran çarkýný tersine çevirmeli,
Önce ölmeli, sonra görmeli.
Çok geçmez daðýlýr sis ve duman,
Yalnýz sistir o günleri canlandýran.


Sosyal Medyada Paylaşın: