Anabasis
Yürekler yenilmiþ ve suskun, dönüþteler
Bu bezgin yolculukta baþlar eðik
Orak mý týrpan mý elinde bir yaþlý adam,
Bir yaþlý adam, en önde gider.
Ufku kapatmýþ bir dað, sarp ve yola dik.
Sen küçücük yüreðinle bu mâcerayý
Hep þaþýyorum ki nasýl yaþadýn?
Ceylanlar vurulmuþ, kurtlar nerde;
Bu acýmasýz zamanda onlar da vurulmuþ.
Ýlerde yola bakan yüksek yerde,
Kendini yýrtýcý gösteren bir mazlum kuþ,
-Korkusundan olmalý bu gayreti-
Yol yeþildi, bozkýrlaþýyor þimdi,
Taþ ocaklarý ve delik deþik kayalar.
Sen elimi tutma geriye koþ, bekleyenlerin var.
Sen bir kuþsun, kanatlarýn
Seni buradan uçursun.
Eski dünyanýn hayalini bana býrak,
O benim gözlerimde dursun.
Sen yüksel ve gerilerde
Gölünü bulduðun zaman in.
Býrak bu Dünya sana hain,
Davransýn, bu bedeldir,
Bu bedelidir bir gül olmanýn Ey!
Kurbanlardan daha kurban çocuk
Dönüþe geçme sen, dayan çocuk...
Seni de mi Ezel meclisinden
Yazýya yabana saldýlar.
Öyleyse kaybolmana imkân mý var?
Kurbanlýðý kabul etme Ýsyan-çocuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.