Gönül çeþmesini tâ durulunca pâk... Etmeye bir ömür yetmedi. Güller ki neyden fazla inlerken, Nemli gözlerle bir mâzi, Ve tâlik yazili çeþme Nerdeydi? Zemin denirdi, arz denirdi, saglam Ve siki basarken ona biz neden? Serviler, kekik otlariyla bir âlem, O eski âlem neden kaydi? Ölüm beklemezdi serviler gerçi, Bilmem hangi hayal kirikligi, yâhut Hangi kederle müntehir onlar, Kina giren kiliçlar misali, Yeraltini süslemektedir þimdi. Güller, yilanlar ve bütün O eski âlem’in çocuklarý, Semada ararken servileri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüsrev Hatemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.