Eski duyarlýklarý özleme hiç, Aramak boþuna, yok onlar... Giriþ kapýsý yýllardýr çivili, Kýrýk camlý otelde olmalýlar; Çünkü onlar da Selânik’de Metrûk bir otelde öldü. Vardar kapýsý mýydý ey kalbim, Yoksa Egnatia caddesi miydi? Günlerimiz zaman çeþmesinden, Akarak tükendi bitti; Beyaz kuleler ömrümüzde ender... Ve güvercinlerdir ki sevinçler, Muttasýl kaçarlar bizden. Ah Namýka Haným, bilmem kimdiniz. Bana mümkünse söyleseniz... Neden bu Hüzün Bedesteni? Bir de nedendir ki sevinçler, Hep terkederler beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüsrev Hatemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.