Kaybettiðim eski Ýstanbul bir gün Yaþlý, hasta bir beyefendinin, Terekesinden çýkacak - vefatýndan hayli sonra - Ben o günü sanmam ki göreyim Fakat o gün geldiðinde Büyük bir sarý zarf içinde Üstünde "muhibbim" filan beyefendiye Ýthafýyla yaldýzlý bir kent Yarý küflenmiþ fakat olaðanüstü güzel Zuhur edecek bir evden... O zaman kentimiz çoktan, Hani erkek çocuklarý ürperden Hýmar týraþýndan geçerek Ýmar görmüþ tepeleriyle New Ýstanbul olacaðýndan Ýþ iþten geçmiþ olacak Sadece gönül sahipleri umarým Derinden ve insanýn içine iþleyen Bir musýki duyacaklar kýsa süre Beton tepeler üzerinde... "Ýþte onlarýn mahvolmuþ yurtlarý".
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüsrev Hatemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.