İntiha

Sen de bilirsin hüznün incelmiþliðini,
Fýrýnýnda deðil, mezecilerinde bulunur kalbimizin,
Oysa keder, kara ekmek gibi zorunlu nerdeyse...
Senin verdiðin hüzün kedere dönüþüyor gitgide.
Sabah güneþi vuran doruklardan,
Pembe rengi sildim þimdiki halde...
Tipiyi çaðýrdým, göz gözü görmesin yine.
Gözlerime ilgisizlik bulutlarý ardýndan,
Kýþ güneþi gibi soluk, serin bak.
Her zamanki bakýþýnla muhakkak,
Özlem bulutu çözünür, taþkýn olur.
Sabah güneþi vuran doruklardan,
Pembe rengi sildim bugünlerde;
Daðdan kereste kesemem bunu bekleme,
Kafeste kuþ beslemek de deðil bana göre
Son nefesine yetiþmeyi düþler miyim,
-Tanrý beni korusun-
Ýlgisizlik bulutlarý ardýndan,
Kýþ güneþi gibi soluk bak gözlerime.
Tipiyi çaðýrdým göz gözü görmesin yine;
O güzelim bakýþýn kesinlikle
Eritir buzullarý taþkýn olur.
Ömür vâdisinin sona erdiði uçurumda,
Duygu nehri çavþanlaþýr ve korkunç coþkun olur.
Sosyal Medyada Paylaşın: