Bedahşan İli ve Yüreğim

Sen çýk ve salýn, gün akþamlýdýr
Tükeniyor, yok oldu bile sevgi
Yazýlsýn tarihi ve sezilsin
Sonlanýþý aþkýn, artýk o yok ki...
Öyleyse gülüm, neye yarar bilim;
Ezelden ölümün ettiði zulüm,
Granit kayalara kazýlsýn.
Umardýk yüreðimizin yazýtlarý,
Yâni o kayalar, bir de kanýmýz,
Bir gün lâl olur Bedahþan’da.

Ah kuzu, býçak hep senin boynuna
Kirlenmiþ çöllerde þimdi Leylâ...
Teneke kutu ve çöpler yanýnda,
Yüreðimiz lâl olmaz asla.

Yeridir, bu yürek þimdi ezilsin,
Yazýlsýn tarihi ve sezilsin...
Bir zaman vardý, þimdi yok sevgi
Sen çýk ve salýn, þunu da bil ki,
Küskün gider gidenler yer altýna
Nice gevher bedenler çürüdüler
Gevher canlar imiþ, parlýyor hâlâ
Tek sahipli ve çok yüzlü bir tebessüm
Özlem ve buluþmalar hep onunla.

Ben kýnanma hýrkasýný kendim giydim eðnime

Saðtöre kadehini taþa çaldým kime ne
Bu kimi ilgilendirir Beyefendi?
Çünkü nice beden, gevher misâli
Arzýn sandukasýna kondu.

Ah çýk ve salýn ki gün akþamlýdýr
Dilim ise lâl olacak yakýndýr
Ama yüreðimin kaný ve kayalar,
Lâl olmayacak Bedahþan’da...
Of kuzu, býçak hep senin boynuna
Sen çýk ve salýn, gün akþamlýdýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: