Sustum yine dinleniyorum sensizliðimde. Seninle yorulmak nasýl birþey onuda bimiyorum. Sahne açýlýyor, gülümsüyorum! Rüya baþlýyor bir anda. Kurumuþ topraða sular serpiyorum! Yaðmurlar yaðsýn isterken!
Üç numara küçük zamanlar dar geliyor! Mühürlenmiþ cümleler dudaklarda. Diller lal, suskunluða tutuklu sesler! Devekuþunun kendini saklamasý gibi, gizlenenler. Ýkimizde biliyorken gerçeði!...
Sesinden duymak nasýl birþey onuda bilmiyorum sahi? Son kez söylüyorum belki! Bilemediðin kadar/ çok seviyorum seni/ Perdeler kapanýyor, hüzünler bürünüyor üzerime! Senden bir parça katýk kalmýþ ellerimde! Yüreðimdeki acýlara basýyorum seni /tuz niyetine, kurutsun diye/
V.Kayra Sosyal Medyada Paylaşın:
v.kayra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.