Bir çocuk, Yýrtýk ayakkabýsýyla koþuyor, Gürültülü þehrin ,feryatlý sokaklarýnda, Aðlýyor.
Bir çocuk, Belli ki kimsesiz, Günlerdir sýcaklýða hasret, Saklambaç oynayacaðý sokaklarda, Gülmüyor,umutsuzca etrafýna bakýyor, Aðlýyor.
Bir çocuk, Ne tarafa gitse kan, Ne tarafa gitse gözyaþý, Küçük beyninde binlerce soru; Annesini niçin götürdüler? Babasý nerede? Suçlarý ne? Belki yýllar sonra anlayacaðý Daha binlerce niçinle, Aðlýyor.
Bir çocuk, Karanlýk hesaplarýn girdabýna, Habersizce kapýlmýþ. Artýk onun dünyasý da karanlýk, Onun dünyasý da çýkmazda, Yeni yeni alýþmaya baþladýðý dünyayý Ýstemeden savaþlar dünyasý olarak tanýmýþ, Bacaklarý titriyor açlýktan, Korkudan yüzü sararmýþ, Aðlýyor.
Ve daha binlerce çocuk, Binlerce umut aðlýyor. Aslýnda aðlayan onlar deðil, Beþ milyar ýþýða hasret vahþi, Bir milyar pas tutmuþ yürek, Ve koskoca bir dünya, Medeniyet asrýnda, Aðlýyor…
ö.b.
Sosyal Medyada Paylaşın:
müptelâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.