yontuldu kalbi bir caným dediðinde
çember çevirildi etrafýna
metruk bir halde sürünür bir meçhûle
demlenir erdemleri
umutlar hasbelkader neþesinden divane
sunaða deðer -adý- öksürükle týrmanýr gursaða
dudaklarýn öptükçe serinler kevserinde
gözleri kömür karasý bade sunarken
ismi saatli mâarif okunurdu içre içre
akýlda piþen gönüle düþtüðünde
sýðýnýp bir kaç sözcüðün arkasýna
uçuþtu kalp dehlizinden yaðmur sesine
geceler ayaz muhal midir
sokaklar karanlýk gözler ýþýman
oda parlak ey sevgili yattýðý derin uykudan
zehir gördüðü rüya ateþli karanlýkta
istersen düþür bir fecirle kapkara cehenneme
sürünür güz yapraklarý aþkýn içinde
aþktan kadýn yapar güneþte erimeyen
zaten; bulutlar vuslat der -hep firâka vurur-
Gökkuþaðý gökyüzünün süsü varla yokluk arasý
hayat haydi düþ peþe düþmeden firkat aðýna
çile daðlarýnda yontulup maðaralarda büyür nur
ömre sýðmadý -Terk-i diyar edeli sevgili- yalnýz
kol gezip kezzap çukurunda ay çökünce geceye
darlýktan geniþliðe açýldý karanlýk yollar
kimbilir belki bahaneydi bu yüzden yalnýzlýk
nasýlsa çembere dönüyor oda
bir bir dökülüyor aklar vuruyor
yüzün yansýyýnca enginlerden
ufuklara vefa yazýlýyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.