MAHİDEM

Bekle beni,
Olmadýðým kadar yakýným artýk sana.
Bir adým kadar uzakken,
Þehirler ötesinde benleydin bilmeden…
Ama geliyorum artýk,
Son kez içeceðim rakýmý
En sevdiðimiz þarký da benle gelecek merak etme…
Bir tek kedimiz Zeytin yok,
O da emin ellerde inan.
Çok ezdim benliðimi,
Gücüm kalmadý desem yeri.
Aradým sessizliði hep
Yapamadým sensiz
Yoktun sen artýk kayýp yýllarýmda…
Biraz daha dedim hep iç çekerek,
Olmadý... Aldý yaþam seni yanýna.
Gitmeseydin be Mahidem…
Her zamanki gibi demlenseydik,
Son kez otursaydýk Recep Usta’nýn yerinde,
Dökseydik içimizi,
Küfür etseydin doyasýya,
Yapamadýk,
Kýyamadýk zamana…
Geçmiþi söktük derken yerinden
Çiviler kanatmýþ elimizi,
Anýlarýmýzý... Yaralarýmýzý…
Haberimiz olmadan sýra sana gelmiþ…
Göz göze gelmeden, aðlayamadan,
Son kez seni seviyorum diyemeden
Koca on yýl Mahidem…
Ben yok,
Sen yok,
Biz yok,
Olsun...
Bugün çok mutluyum...
Son güz artýk,
Ekim ayýnýn yirmi yedisi,
Ayýn son perþembesi…
Yarýn yanýndayým Mahidem,
Sonsuzluk þarkýsýný beraber söylemek için.
Görüþmek üzere Mahidem...

Sosyal Medyada Paylaşın: