VEDA
Hayal kurar gibi olmalý ölüm bir göl kýyýsýnda
Bahçesi þöminesi olan bir ev olmalý tek katlý
Karþýsýnda sadece göl ve aðaçlar
Þömine yanarken,içimde bütün sorularda bitmiþ olmalý
yanmalýlar odun misali yavaþ,yavaþ..
Bahçesinde melisa ve þakayýk olmalý
Rüzgar esince mis gibi dolmalý yüreðime
Tam bahar tadýnda
Hava ýlýk,içim cývýl cývýl...
Çam aðaçlarý arasýnda baþlamalý son yolculuðum
Ruhum durgunca kapýdan çýkarken
Martýlar karþýlamalý beni
Gitmeden son kez bakmalýyým geriye
Kimse aklýma gelmemeli
En sevdiklerim bile
Gülerek devam etmeli yolculuðum
Mis gibi çam aðaçlarý arasýnda yürürken
Hayatta beni mutlu eden þeyler gelmeli aklýma
Hiç içimde kalmamalý kiþiler
Soyut,mutlu ve neþelice yürümeli yavaþ adýmlarla
Sona gelirken bilmeliyim ama bittiðini yaþamýn
Son nefeste bile gülerek çaðlamalý içim
Herkes aðlarken ben mutlu ayrýlmalýyým arkaya bakmadan
Ben böyle veda etmeliyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.