VEFADAN SOR SEVGİLİ
Islýk çalarak gelir, her gece yýlan dili
Ýhaneti anlamam vefadan sor sevgili
Bir yare tutkuluyum adýný bilmediðim
Saçýný bile bir kez okþayýp, sevmediðim
ne yoldaþlýðýmýz var, ne de evdeþ olmadýk
Bir seyyare gibiyiz, diz çöküp de kalmadýk
Aþk bir gönül iþidir vurulursun bakmadan
O yaðarken her gece, ýslanýrsýn býkmadan
Tarýyorum saçýmý saçlarýnýn yerine
Ben artýk sen olmuþum bakmadan gözlerine
Kumlar kadar kýzgýným ve toprak kadar serin
Kýrk yýllýk sadakat bu almadan bir aferin
Kýlýçtan kim anlarmýþ yalnýz görüp kýnýný
Anlýyorum diyenin karýþlarým alnýný
Kuþ bile habersizdir taþýrken kanadýný
Anlamak deðildir ki ada yazmak adýný
Dünyalar baðýþlardýn düþseydin kollarýma
Bir kez de gül dikseydin n’olurdu yollarýma
Özlemler biçiyorum usanmadan, býkmadan
Bu bir yetim hakkýdýr sevmiþ isem bakmadan
Yine de sen aldýrma þikayet içindir dil
Karanlýðýma düþen nazenin ince kandil
Ben kaldým karanlýðýn azý diþli tek açý
Uzadýkça uzuyor gecenin siyah saçý
Vefa beyaz bayraklý salýnan bir gemidir
Ýhanet dediðimiz bir demir leblebidir
Demir atmasa bile geçer el sallayarak
Kendini yer de ömür diþlerine kýyarak
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.