'' TELEFONDA SEN ''..!
Bütün umutlarýmý yitirmiþken,
Çýkar yolu, avunacak tek sözü bulamazken
Tutunacak bir dal kalmamýþken
Baðrýnda baðlý sensizliðin elleri
Çýðlýk düþtü dört duvarýn sessizliðine
Dilinde sitem
Gözbebeðinde özlem,
Çýk gel diyorsun, ’’ telefonda sen ’’..!
Kendimle birbaþýma kaldým
Sensiz hülyalara daldým
Olmadýk dualarýma el açtým
Tam da unuttum derken
Çýð düþtü, umulmadýk sabahlarýma
Titreyen sesinin hýçkýrýklarýnda
Dilinde sitem,
Gözbebeðinde özlem
Çýk gel diyorsun,,’’ telefonda sen’’ ..!
Yokluðunla çektirme cefa
Gözüme fer, fikrimde eylen sefa
Yazgýmýn gülü, köþkümün dilberi
Reva kýlma, sensizliði
’Çýk gel, artýk’
’ Özledim ’ diyorsun,,
’’ Telefonda sen ’’..!
’Dindi’, diyorsun fýrtýnanýn þiddeti
’Üzülme’, kapandý göç mevsimi
Saksýda fesleðenler yeþerdi ,
Bir gül için kaç, bülbül dile geldi
’Of ’ çektiðim daðlar yerinden, devrildi
Kibrit çaktýðýn alevler, kora döndü.
’Bitti’, diyorsun ayrýlýðýn acýsý
Kuþlar yuvaya döndü
Kýþýn ayazý, yazbahara kavuþtu
Kançanaðý gözlerine, bitmez figanlar düþtü,
’Çýk gel artýk,’ diyorsun
Titreyen sesinde, ’’ telefonda sen ’’..!
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.